نهرین تا مرز قهقرا رسیده است!
نبود فضای دوستی، هماهنگی و اعتماد میان مقامات دولتی این ولسوالی ، بی باوری،
اتهام بستن به همدیگر، تخلف از اصل لایحه وظایف سپرده شده از طرف دولت، عدم
شایستگی و انعطاف پذیری در پیشبرد وظایف محوله، گرایش به جوانب داخل منازعه و ده
ها مسایل دیگر از جمله مواردی است که ولسوالی نهرین را رنگ سیاه و فضای بی باوری
بخشیده است.
با توجه به سوابق این ولسوالی میتوان دوره درخشش این ولسوالی را در تاریخ کشور به یاد آورد
و به آن اشاره کرد:
عصر " محمد داوود " روشن ترین دوره در تاریخ حیات این ولسوالی و
تمام کشور خوانده میشود.
اطاعت از امر آمر، رسیده گی به مشکلات حیاتی مردم، موجودیت فضای امنیت کامل،
تأمین امنیت سرتا سری، تأمین سطح اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مردم و ... از جمله
خصوصیات قابل تذکر است.
"کوچکترین منازعه در دور ترین نقطه کشور به زود ترین فرصت به اطلاع شاه
رسانده میشد و امر تعقیب آن از جانب شخص اول کشور صادر میگردید".
مردم با فکر آرام در فضای امنیت کامل بدون هراس و دلهره میزیستند. امر حکام
بدون معطلی قسم یکسان تطبیق میشد؛ در کارهای عام المنفعه بیشتر مردمان عامه سهم
بارز داشتند.
اگر دوره کنونی را با دوره های حاکمیت محمد داوود و ظاهر شاه مقایسه نمایم
میتوان گفت که نهرین تا مرز قهقرا رسیده است.
قتل های پی در پی، غارت ها، تجاوز جنسی، تهدید، راهزنی، لت و کوپ ، اختطاف و غیره
.
اخذ رشوه، تقلب کاری، عدم اجراات ، تشکیل شدن حکومت و نظام های محلی در سطح هر
قریه از جانب زورمندان و تفنگداران مسایلی است که به بی باوری مردم نسبت به دولت
افزوده است .
با توجه به همه این نا بسامانی ها ، اگر به این دوره سیاه خاتمه بخشیده و مرز
قهقرا برچیده نشود زنده گی درین ولسوالی با گذشت چند ماه نا ممکن خواهد بود.
و اگر تدابیری در زمینه بر چیدن دامنه های این همه نابسامانی ها در ولسوالی
نهرین نشود "روباه تا داخل خانه
خواهد آمد" .
نگارش : محراب
الدین" ابراهیمی "
5/9/2012
15/6/1391
Comments
Post a Comment