وضعیت اجتماعی ساکنین نقاط دور دست ولایت بغلان نگران کننده است

وضعیت اجتماعی ساکنین نقاط دور دست ولایت بغلان نگران کننده است

به اساس مشاهده و بررسی از وضعیت زنده گی ساکنین اقوام گجر در کوه های ذلو ولسوالی نهرین باید گفت که ساکنین این محل به بحران جدی روبرو اند.

کوه های ذلو به فاصله شش ساعت راه با پای پیاده در قسمت جنوب شرق ولسوالی نهرین موقعیت دارد. که درین دره به تعداد بیشتراز 400 نفر از اقوام گجر زنده گی دارند.

محمد کامل یکتن از کسانی که اینجا زیست دارد به خبر گزاری بازتاب گفت:

بیشتر از صد سال میشود پدران ما درین دره دور افتاده مسکن گزین شده اند. بگفته وی همه مردم مصروف مالداری هستند و اطفال و زنان نیز ناگذیر اند دوشا دوش آنان کار های شاقه و مشکل را انجام دهند.

ازآنان پرسیدم آیا اینجا مکتب و یا مدرسه دینی بخاطر تعلیم و تربیه اطفال وجود دارد یا خیر؟

کامل گفت: نخیر درین دره مکتب و یا مدرسه دینی وجود ندارد و حتی یکنفر با سواد هم درین دره موجود نیست.

پرسیدم کدام مشکل ها بیشتر دامنگیر آنان است؟

گفتند: ضعف اقتصادی، نبود سرکها، مهاجرت های برخاسته از ناتوانی، عدم خدمات صحی، نبود مکتب و مدرسه و دوری از شهرو بازار مشکلاتی است که آنان به آن دچار هستیم.

پرسیدم هنگامیکه امراض بخصوص مریضی ولادی عاید حال آنان میشود چی خواهند کرد؟

در پاسخ گفتند: در آنصورت مجبوریم که مریض ها را با استفاده از قوای بشری به شهر برسانیم، که این عمل ساعات ها طول میکشد. و بارها مریضان در عرض راه جان هایشان را از دست داده اند.

از آنان پرسیدم بیشتر کدام موارد زیان آور است؟

افزودند: همه ساله در زمستان ریزش برف های سنگین خانه های ما را تخریب مینماید، شدت سرمای زمستان حیوانات ما را از بین می برد، قسمیکه امسال 300 رأس بز و گوسفند به نسبت سرمای شدید زمستان بعلت نبود آذوقه از بین رفت. همچنان گفتند امراض حیوانی چالش دیگری است که باعث مرگ و میر حیوانات مایان میشود.

از آنان پرسیدم با وجود سرازیر شدن کمکهای فروان درین ولایت برای آنان هیچگونه امدادی صورت گرفته است یا خیر؟

آنان در پاسخ گفتند: نخیر تا حال برای ما هیچگونه امدادی صورت نگرفته است، با آنکه به نسبت تلف شدن حیوانات مان در فصل زمستان بارها با مقامات دولتی این ولسوالی تماس گرفتیم اما هیچ نوع توجهی از طرف دولت و یا موسسات صورت نگرفت.

آیا با وجود این همه مشکلات،  از زنده گی درین دره راضی هستند یا خیر؟

در پاسخ گفتند: زنده گی درین درۀ، زیبا بخصوص که در موسم بهار با گل های رنگا رنگ عطر آگین و مزین میشود لذت بخش است و ازطرف دیگر ما مردمان مالدار هستیم و این مناطق برای مایان مناسب است اما بخاطر بهترشدن وضع زنده گی ما نجات از مشکلات از دولت میخواهیم بخاطر احداث سرکهای مناسب، خانه های اساسی و ساختن مکاتب و کلنیک صحی توجه جدی نماید.

چیزیکه خیلی ها برایم جالب تمام شد و از طرف دیگر بحران زاست مراسم عروسی آنان است.

دلاور در مورد مراسم عروسی شان برایم توضیح داد.

زمانیکه دختر 2 و یا 3 ساله میشود از طرف فامیل پسر خواستگاری صورت میگیرد و بعد از موافقۀ دو فامیل مراسم نامزادی بر پا میشود و با گذشت چند سال که دختر به سن 10 و یا نهایت 15 سال میرسد راهی خانه شوهر میشود.

به گفته آنان رضایت دختر در عروسی شرط نیست و تمام تصامیم از طرف ریس فامیل گرفته میشود.

اینکه اطفال و زنان در فامیل چی وظایفی را انجام میدهند؟

در جواب گفتند: آنان نیز مانند مردان کار میکنند، چوپانی، جمع آوری چوب از کوه و آوردن آب مسؤلیت های است که با هم انجام میدهم.

به اساس این یافته ها باید خاطر نشان ساخت که وضعیت اجتماعی افراد بخصوص زنان و اطفال در بیشتر نقاط ولایت بغلان بخصوص در نقطه های دور افتاده وخیم و نگران کننده است.

با آنکه برنامه های مختلفی از طرف حکومت بخاطر جلوگیری از ازدواج های اجباری و زیرسن و انجام کارهای شاقه توسط اطفال طرح ریزی گریده است. اما با وجود آن همه ازدواج های اجباری و زیر سن و انجام کارهای شاقه توسط اطفال و نبود زمینه تعلیم و تربیه  بحران زا است.

که دلیل این همه ضعف اقتصاد خانواده ها، عدم زمینه کاری و پایین بودن سطح زنده گی مردم میباشد.

محراب الدین ابراهیمی - نهرین