نهرین تا مرز قهقرا رسیده است!

نبود فضای دوستی، هماهنگی و اعتماد میان مقامات دولتی این ولسوالی ، بی باوری، اتهام بستن به همدیگر، تخلف از اصل لایحه وظایف سپرده شده از طرف دولت، عدم شایستگی و انعطاف پذیری در پیشبرد وظایف محوله، گرایش به جوانب داخل منازعه و ده ها مسایل دیگر از جمله مواردی است که ولسوالی نهرین را رنگ سیاه و فضای بی باوری بخشیده است.

با توجه به سوابق این ولسوالی میتوان دوره  درخشش این ولسوالی را در تاریخ کشور به یاد آورد و به آن اشاره کرد:

عصر " محمد داوود " روشن ترین دوره در تاریخ حیات این ولسوالی و تمام کشور خوانده میشود.

اطاعت از امر آمر، رسیده گی به مشکلات حیاتی مردم، موجودیت فضای امنیت کامل، تأمین امنیت سرتا سری، تأمین سطح اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مردم و ... از جمله خصوصیات قابل تذکر است.

"کوچکترین منازعه در دور ترین نقطه کشور به زود ترین فرصت به اطلاع شاه رسانده میشد و امر تعقیب آن از جانب شخص اول کشور صادر میگردید".

مردم با فکر آرام در فضای امنیت کامل بدون هراس و دلهره میزیستند. امر حکام بدون معطلی قسم یکسان تطبیق میشد؛ در کارهای عام المنفعه بیشتر مردمان عامه سهم بارز داشتند.

اگر دوره کنونی را با دوره های حاکمیت محمد داوود و ظاهر شاه مقایسه نمایم میتوان گفت که نهرین تا مرز قهقرا رسیده است.

قتل های پی در پی، غارت ها، تجاوز جنسی، تهدید، راهزنی، لت و کوپ ، اختطاف و غیره .

اخذ رشوه، تقلب کاری، عدم اجراات ، تشکیل شدن حکومت و نظام های محلی در سطح هر قریه از جانب زورمندان و تفنگداران مسایلی است که به بی باوری مردم نسبت به دولت افزوده است .

با توجه به همه این نا بسامانی ها ، اگر به این دوره سیاه خاتمه بخشیده و مرز قهقرا برچیده نشود زنده گی درین ولسوالی با گذشت چند ماه نا ممکن خواهد بود.

و اگر تدابیری در زمینه بر چیدن دامنه های این همه نابسامانی ها در ولسوالی نهرین نشود  "روباه تا داخل خانه خواهد آمد" .

نگارش : محراب الدین" ابراهیمی "

5/9/2012

15/6/1391